Acaba çocuklarımıza ne öğretiyoruz? Lütfen bu paylaşımımla sorgulayın? Acaba matematik, fen , İngilizce öğreteceğiz derken güzellik anlayışını öğretebiliyor muyuz? ya da güzele güzel demeyi.
Bugün o kadar canım yandı, o kadar sinirlendim ki , hiç tanımadığım bir çocuğa bağırdım. Olayı anlatıyorum.
11-12 yaşlarında bir çocuk Pamukkale 'yi geziyor. Elinde hiç açılmamış bir su şişesi. Durduk yere su şişesini alıp, o güzelim travertenlerden aşağı fırlatıyor. Ben ve eşim şok olduk. Nasıl kendimi kaybettim hatırlamıyorum. "Naptın sen?, O şişe 1000 yılda doğada kayboluyor."diye bağırdım. Çocuk şok oldu, bize baktı ve özür diledi.
Eee değişti. O çocuk o özürle ne çevre bilincine sahip oldu, ne de güzellik anlayışına. Belki çok başarılı bir öğrenci ama hayata değer katmadıkça hep mutsuz olacak. Özür diledi ama neden diledi, ne için diledi kendisi de bilmiyor. Anlamadı da. Çünkü o su attı ve bu doğal bir olay. Demekki daha önce defalarca çevreye bir şey attı ve uyarılmadı. Ona çevre ve güzellik anlatılmadı. Pamukkale'yi geziyor ama o çocuk için hiç bir şey ifade etmiyor.
Şimdi soracaksınız , bu olayla güzellik bilinci ne alaka diye?
Pamukkale'de gezenbir insanın güzellik anlayışı varsa, oraya kıyamaz. Bir doğa harikası, bir mucize. İnsan dokunmaya, basmaya kıyamaz. Hayran kalır. Ama biz bunu çocuklarımıza öğretmiyoruz ki.
Kaçımız bir taş eline alıp, "Oğlum/Kızım, gel bak me güzel taş diyoruz?" ya da kaçımız çocuğumuzu müzeye götürüyoruz, kaçımız çocuğumuzla bir çiçek kokluyoruz? Kaçımız çocuğumuzu konsere götürüyoruz. Çocuklarımız okul etkinliklerine muhtaç hale geldi.Kutu en geç 7 yaşında kapanıyor.
Okul çok geç.
Sonra tarihi eserlere yazı yazanlara, Pamukkale'ye şişe atanlara, konserde telefonla konuşanlara kızmayacaksın.
Güzelliği öğretmedin ki. Güzelliği yaşamadın ki.
Şu 10 günlük tatil boyunca, bir çok arkadaşım beni çocuğumla geziyorum diye tebrik etti. Tabi ki çocuğumla gezeceğim.
Biz kaç taşa güzel dedik biliyor musunuz? Biz kaç manzara seyrettik. Pamukkale'yi kar sandık. Çalı çırpı ile yapılan heykelin kurt mu, inek mi olduğuna karar veremedik?
Ben bunları benim çocuğum mükemmel, başkalarının çocuğu kötü diye anlatmıyorum.
Hadi yapalım lütfen, herşeyi devletten beklemeyelim, çocuklara güzel bir dünya bırakacağız diye uğraşacağımıza, dünyaya güzel çocuklar bırakalım, lütfen.
Bugün o kadar canım yandı, o kadar sinirlendim ki , hiç tanımadığım bir çocuğa bağırdım. Olayı anlatıyorum.
11-12 yaşlarında bir çocuk Pamukkale 'yi geziyor. Elinde hiç açılmamış bir su şişesi. Durduk yere su şişesini alıp, o güzelim travertenlerden aşağı fırlatıyor. Ben ve eşim şok olduk. Nasıl kendimi kaybettim hatırlamıyorum. "Naptın sen?, O şişe 1000 yılda doğada kayboluyor."diye bağırdım. Çocuk şok oldu, bize baktı ve özür diledi.
Eee değişti. O çocuk o özürle ne çevre bilincine sahip oldu, ne de güzellik anlayışına. Belki çok başarılı bir öğrenci ama hayata değer katmadıkça hep mutsuz olacak. Özür diledi ama neden diledi, ne için diledi kendisi de bilmiyor. Anlamadı da. Çünkü o su attı ve bu doğal bir olay. Demekki daha önce defalarca çevreye bir şey attı ve uyarılmadı. Ona çevre ve güzellik anlatılmadı. Pamukkale'yi geziyor ama o çocuk için hiç bir şey ifade etmiyor.
Şimdi soracaksınız , bu olayla güzellik bilinci ne alaka diye?
Pamukkale'de gezenbir insanın güzellik anlayışı varsa, oraya kıyamaz. Bir doğa harikası, bir mucize. İnsan dokunmaya, basmaya kıyamaz. Hayran kalır. Ama biz bunu çocuklarımıza öğretmiyoruz ki.
Kaçımız bir taş eline alıp, "Oğlum/Kızım, gel bak me güzel taş diyoruz?" ya da kaçımız çocuğumuzu müzeye götürüyoruz, kaçımız çocuğumuzla bir çiçek kokluyoruz? Kaçımız çocuğumuzu konsere götürüyoruz. Çocuklarımız okul etkinliklerine muhtaç hale geldi.Kutu en geç 7 yaşında kapanıyor.
Okul çok geç.
Sonra tarihi eserlere yazı yazanlara, Pamukkale'ye şişe atanlara, konserde telefonla konuşanlara kızmayacaksın.
Güzelliği öğretmedin ki. Güzelliği yaşamadın ki.
Şu 10 günlük tatil boyunca, bir çok arkadaşım beni çocuğumla geziyorum diye tebrik etti. Tabi ki çocuğumla gezeceğim.
Biz kaç taşa güzel dedik biliyor musunuz? Biz kaç manzara seyrettik. Pamukkale'yi kar sandık. Çalı çırpı ile yapılan heykelin kurt mu, inek mi olduğuna karar veremedik?
Ben bunları benim çocuğum mükemmel, başkalarının çocuğu kötü diye anlatmıyorum.
Hadi yapalım lütfen, herşeyi devletten beklemeyelim, çocuklara güzel bir dünya bırakacağız diye uğraşacağımıza, dünyaya güzel çocuklar bırakalım, lütfen.
Yorumlar
Yorum Gönder