Güzel insanlar güzel atlara binip gittiler , Sunay Akın bizi terk etmedi
Hayatına değer katan insanlar vardır, annen baban, biraz daha uzağa gittiğinde kuzen , amca , ama daha da uzağa gidersen ,erişilmez insanlar vardır, hayranlık duyduğun, benim hayatımda iki tane böyle insan var , biri ;Ahmet Şerif İzgören, diğeri Sunay Akın , ikisinden biri Mersine günübirlik mesafede bir yere gelse, çoluk çocuk ahaliyi toplayıp orada alıyorum soluğu, her seferinde ilk günkü heyecanımla izliyorum.
Bugün günlerden Sunay Akın , şehirlerden Adana idi. O kadar heyecanlıydım ki , rüyalarıma giriyordu, nasıl saydım günleri , nasıl girdim o salona yok bende. Bir insan cahilliğiyle yüzleşmek için bu kadar heyecanlanır, üstüne bir de para öder mi? Biz hep bakmışız ,hiç görmemişiz, biz hep dama oynamış , satrançtaki bilgeliği farkedememişiz.
Sunay Akın hep gösteri der , ama ben gizli gizli sayfalarca notlar aldım, kendine konferans ya da seminer dediğim olaylarda almadığım kadar. O salonda içinde benim de bulunduğum toplumun aydınları diye nitelendirdiğim, üniversite okumuş ,iş güç sahibi insanlar ,tokat üstüne tokat yedik, Kan revan içinde ama bilginin verdiği ışıkla aydınlanmış, mutluyduk.
Sunay Akın Cem Yılmaz efekti yapar ama döner döner hatırlatır ,unutma der. Kendi deyimiyle bel altı şakalar olmadan da güldürür, güldürürken sersem eder yere çarpar, ağlatır, ve uyandırır.
Sunay Akın olmasa biz nerden bileceğiz Danimarkadaki uçagımızı, cumhurbaşkanlık sembolü kağnımızı, Özgürlük kahramanımız Niyaziyi....
Ahmet Şerif hoca bana kitapların yazmadığı bir şeyler anlatın der, bugün Sunay Akın bize sadece kitapların değil, tarihin yazmadığı bir çok şeyi anlattı, yaşattı, biz de izler bıraktı.
Ben artık dünkü Tuğba değilim.
Yorumlar
Yorum Gönder