Bir ebeveyn olarak ne kadar okursak okuyalım, ne kadar yazarsak yazalım, bir deneyimi yaşamak gibi olmuyor.
Dün gece yine yeni bir deneyim kazandım. Defalarca okuduğum gece terörünü yaşadım. Yaşarken ne olduğunu anlamadım panikten.
Hikayemiz dün gece 02.00 sularında başladı. Oğlum anne diyerek ağlama krizine girdi. Uyandı diyemiyorum çünkü uyanmadı. Gözünü hiç açmadı. 30 dakika boyunca ağlama krizi yaşadı. Ne desem sakinleşmiyor. Ben çırpınıyorum, o çırpınıyor . Ilk havale mi geçiriyor dedim, çocuk biz gibi.
Bu arada ben ne yaşadığımı bilmediğim için şarkı söylüyorum, dua okuyorum, ıslak havluyla serinletiyorum, klima açıyorum.Ama ne fayda. Sonra ağlamaktan kustu. Bu sefer ben de klasik annelik içgüdüsü, aklıma acaba çocuğum hasta mı endişesi. Aklından apandisit ler safra keseleri geçiyor.
Ben artık doktora gitme kararı almışken, ağlama kesildi ve tekrar derin uykuya daldı. Bu süreçte gözü açılmadı, uyanmadı yani.
O uyuduktan sonra 10 dakika boş boş etrafa bakındım. Başıma ne gelmişti. Anlam veremiyordum. Açtım interneti, ve yazdım gece bebek ağlaması, tek cevap GECE TERÖRÜ. O an şok oldum. Çünkü ben bunu defalarca okudum. Ben bunu kendi bebeklik hikayelerimde defalarca dinledim. Ama insanın başına gelmesi çok farklı bir durum.
Şimdi yukarıda anlattığım şeyleri unutun, çünkü o bir hikaye ve ben bu hikayede herşeyi yanlış yapmışım. Öncelikle gece teröründe bebek uyanmıyor ,o yüzden annenin çırpınışı boşuna, bebek anneyle iletişim halinde değil uykuda o yüzden sadece kucağınıza alıp , sarılmak dışında başka çare yok! Benim yaptığım her şey yanlış!
Peki nedenleri ne olabilir? İnternette bunun ile ilgili , yüzlerce sayfa var. Genel olarak, nefes tıkanması, gündüz bir şeyden korkması, aşırı tv yada video izlemesi, ilaçların yan etkisi, aşırı sıcak ya da aşırı soğuk gibi bir çok nedeni var. Ben tabi ki daha oğluma teşhis kıyamadım, yakın takipteyim.
Ben çaresiz anımda bir çocuk doktoruna Danıştayım derken, aklıma oğlumun kreşinde görev yapan harika psikoloğumuz aklıma geldi. Gece üçte gece terörü yaşadık , korkunçtu diye mesaj attım. Sabah hemen beni arayın diye cevap geldi. Kendisi de bu durumun takip edilmesi gerektiğini ve eğer sık tekrarlarsa araştırılması gerektiğini anlattı.
Şimdi nöbetteyim. Umarım bir daha yaşamayız . Taze anneler, bunu demek kolay uygulamak zor ama herşeye hazırlıklı olun!
Güzel haber çocuklar sabah uyandıklarında hiçbir şey hatırlamıyorlar çünkü gece kriz sırasında uyanmıyorlar. Maalesef anneler ve babalar için aynı şey geçerli değil. Bana travma oldu. 24 saat geçti ama ben kendime gelemedim. Lütfen bu yaziyi taze annelerle ve anne adaylarıyla paylaşın, benim yaşadığımı yaşamasınlar.
Yorumlar
Yorum Gönder