Atandığım günden beri farklı bir öğretmen olmaya çalışıyorum. İlk inancım her çocuk öğrenirdi. Hala aynı kanıdayım. İkinci inancım ise her çocuk farklı öğrenir. O zaman her çocuğa yöntem bulmalıyım diye düşündüm ama bu günümüz Türkiyesinde çok zor, kalabalık sınıflarda olmadı. O zaman dedim öyle eğlenceli yöntemler bulayım ki herkes dinlesin, herkesin ilgisi çekilsin. Multimedya kapıları araladı, şarkılar yardım etti, oyunlar aydınlığa çıkardı beni. Bu üç yöntemin tavlayamadığı öğrenci yok.
Peki öğretmen nasıl olmalı, güleryüzlü, cana yakın, tatlı sert. Ben hep bunları kendime ilke edindim, annem hep "Şımartma öğrencileri." derdi,ben o öğrencileri tepeme çıkardım, yüz göz olduk ama bir gün terbiyesizlik etmediler. (Eden 2 kişi var, beni tanımıyorlardı.) Japonya'da şirketler gelen önerilerle yükselirken, benim sınıflarım öyle oldu. Öğretmenim yeni şarkı buldum dinleyelim mi?, öğretmenim geziye gidelim mi? Öğretmenim oyun oynayalım mı? Ben onlarla büyüdüm ,onlar benle.
Öğretimden çok eğitime önem verdim ben. Akademik başarıları yüksek değil ama yüreklerine Atatürk sevgisi tohumları serptim ben, insanlığı, insan sevmeyi, değer verirlerse, değerli olacaklarını anlattım. Her öğretmenler gününde mesaj ve telefon yağmuruna tutuluyorum, hep bana Atatürkten bahsediyorlar, hiç kimse İngilizce demiyor, birbirimizi özlüyoruz, evim dolup taşıyor, okudukları şehirden ya da ilk görev yerim İslahiye'den geliyorlar. Ben başımı yastığa koyduğumda vicdanım aferin diyor bana. İyi iş çıkardın!
Beni nereye koysan öğretirim ben, öğretmenim ben. Üniversiteye 'de koysan, ilkokula da severek yaparım işimi, İngilizce öğretemesem, insanlık , adalet öğretirim, hep severim , sevilirim. Hiç şikayet etmem öğrencilerimden de , iş yükümden de. Hep çalışırım ben gönüllü.
Mutlu olduğum yerde de işimin hakkını veririm, mutsuz olduğum yerde de.
Her gün aklıma yep yeni fikirler geliyor, her an aklımdadır, bu yıl neler yapabilirim diye, bir sürü fikrim geldi yine, bekle beni 2017_2018 öğretim yılı.
Yorumlar
Yorum Gönder